“Niet lullen, maar poetsen. Daar hou ik van”

Steven, hoe ben jij bij Bosman Van Zaal terecht gekomen?

Na 10 jaar lang voor een ander bedrijf gewerkt te hebben als installateur, was ik er een beetje klaar mee. Er waren geen doorgroeimogelijkheden. Het was gewoon tijd voor iets anders. Een jongen die ik heb opgeleid tot elektricien was toevallig bij Bosman Van Zaal aan de slag gegaan en doorgegroeid tot ingenieur. Hij belde mij op met de vraag of ik zin had om eens bij hem op z’n werk te kijken. Dus ik dacht als hij het daar naar z’n zin heeft, kan het geen kwaad om even te kijken. En zo gezegd zo gedaan.

“Toen ik op de functie reageerde, ging er echt een wereld voor me open.
Het was een soort openbaren van: zo kan het ook!’’

En dacht je toen direct: hier wil ik werken?

Ja, ik was meteen enthousiast. Jarenlang moest ik zelf een bak spullen bij elkaar zoeken en de panelen maar op eigen inzicht bouwen. Maar toen ik op de vacature van Bosman Van Zaal reageerde en de functie kreeg, ging er echt een wereld voor me open. Het was hier een soort openbaring van hoe het ook kon.

Wat was er voor jouw gevoel zo anders bij Bosman Van Zaal?

Ik ben begonnen als elektrotechniek monteur en panelenbouwer. Alles was hier volledig voorbereid en goed geregeld. Ik hoefde alleen nog het echte werk te doen. Schakelpanelen bouwen. Dit was zó anders dan de 10 jaar hiervoor, waarbij ik soms echt alles zelf moest regelen. Hier is de sfeer veel gemoedelijker. Er is echt een teamspirit en je doet het samen. Dit was ik totaal niet gewend en dus een hele leuke verandering.

En toch besloot je verder te groeien en weer de schoolbanken in te gaan?

Ja, ik was voor m’n gevoel net lekker aan het werk, toen na 2 jaar de grote brand uitbrak. Dit was heel heftig voor iedereen binnen het bedrijf. Je eigen werk bestond even niet meer, iedereen was bezig met elkaar helpen. Helpen om alles weer op te bouwen. Voor mij is er toen ook echt een omslag in m’n carrière geweest, ik wist dat ik meer wilde doen. Meer mensen helpen. En toen is het punt gekomen dat ik na 20 jaar weer terug de schoolbanken ben in gegaan om verder te leren en te groeien.

Hoe heb je dit aangepakt?

Ik had wel alle kennis en ervaring, maar dat ene officiële papiertje ontbrak. En door de brand dacht ik: wat als ik straks niks op papier heb? Bij m’n leidinggevende gaf ik dit aan en zij gaven vrij snel aan dat dit mogelijk is. Dat is ook zo mooi aan Bosman Van Zaal, ze stimuleren je echt om te gaan. Om meer te leren en jezelf te ontwikkelen. Ik koos de opleiding MBO4 Mechatronica en zat één dag in de week aan school en de rest van de tijd was ik aan het werk. Op deze manier heb ik in 2,5 jaar tijd mijn diploma gehaald.

Daarnaast volgde ik ook nog een workshop tot praktijkbegeleider, wat ik op dit moment dus doe. En sinds 1,5 jaar ben ik ook lid van de ondernemingsraad. Een hele jonge, enthousiaste club waarmee we echt mooie plannen maken.

“Dat is ook zo mooi aan Bosman Van Zaal, ze stimuleren je echt om
meer te leren en jezelf te ontwikkelen’’

Dat is flink wat! En je bent nog steeds niet uitgeleerd?

Zeker niet. Ik ben laatst naar HR gestapt om aan te geven dat ik nog een opleiding erachteraan wil doen. Waarom? Door mijn ervaring zie ik wat er in de praktijk fout gaat, wat er bij mensen aan kennis ontbreekt. Ik kom zo vaak op de werkvloer, heb zoveel ervaring. Ik zie dat er dingen beter kan en wil daar ook naar kunnen handelen.

Waarom vind je het zo belangrijk om anderen dit vak te leren?

Ik merk dat werken met je handen steeds minder aantrekkelijk wordt. Er heerst een beetje een ‘liever lui dan moe’ mentaliteit bij de jeugd en dat is geen goede ontwikkeling. Als je geen stroom meer hebt, wat doe je dan? Je kan helemaal niks. Leuk als je met computers werkt, maar zonder stroom kan je geen kant op. Mensen vergeten vaak hoe belangrijk het is. En dit doorgeven aan anderen is wat ik zo mooi vind. Mensen het vak meegeven en tegelijkertijd mijn passie en kennis doorgeven. Daar doe ik het voor.

Wat maakt werken bij Bosman Van Zaal voor jou zo leuk?

Er heerst hier een fijne groepssfeer. Met een vast en hecht team, waar iedereen goed ontvangen wordt. Je kan hier echt vrijuit praten en jezelf zijn. Ook tijdens de borrels in het werkcafé en de gezamenlijke pauzes is er geen niveauverschil of iets. Echt iedereen is gelijk. Bovendien is geen dag hetzelfde, je hebt veel variatie qua werk en dat maakt het nooit saai. Er is in de kassenbouw altijd weer iets nieuws met nieuwe uitdagingen en oplossingen. En persoonlijk vind ik het heel gaaf om met zoveel mooie machines te werken.

“Ook tijdens de borrels in het werkcafé en de gezamenlijke pauzes
is er geen niveauverschil of iets. Echt iedereen is hier gelijk’’

Wat ik ook fijn vind is het online platform, ons intranet. Het is natuurlijk een groot bedrijf, maar hier kan je altijd zien wat er gebeurt. Daar worden nieuwe collega’s voorgesteld, je kan de CAO inlezen, regeltjes, salarisstroken enzo. En je ziet hoeveel vakantiedagen je nog hebt. Lekker overzichtelijk.

Wat zou je toekomstige collega’s willen meegeven?

Ik hoop dat je gek bent op muziek, want het is hier elke vrijdag een dolle boel, met discovrijdag. Zonder goede muziek kan je niet lekker werken, dat is mijn mening. En dus zetten we regelmatig de geluidsinstallatie aan. Met op vrijdag de discovrijdag editie: keiharde housemuziek. Nee, zonder dollen. Als je gek bent op techniek, ambities hebt en wilt doorgroeien dan kan dat hier. Ik vind het een fantastisch bedrijf, waar je veel werkervaring kunt opdoen en leren tegelijkertijd. Wees welkom zou ik zeggen!